آیا ترس کودک عادی است؟

ترس کودک طبیعی ست و کودکان نیز گاهی اوقات احساس ترس می کنند. ترس احساسی است که می تواند به بچه ها کمک کند تا در محتاط تر عمل کنند. آنها در برخورد با چیزهای جدید، بزرگ، بلند یا متفاوت ممکن است در ابتدا بترسند. والدین می توانند به بچه ها در این زمینه کمک کنند تا احساس امنیت و آرامش داشته باشند.

بچه ها از چه چیزهایی بیشتر می ترسند؟

بچه ها هنگام رشد، از تغییرات می ترسند. برخی از ترس ها در سنین خاص معمول و طبیعی است.

• نوزادان اضطراب غریبی کردن را دارند. وقتی نوزادان در حدود 8 الی9 ماه هستند، می توانند چهره افرادی را که می شناسند تشخیص دهند. به همین دلیل چهره های جدید می توانند از نظر آنها ترسناک باشد. حتی ممکن است آنها با دیدن پرستار جدیدشان بترسند یا دیدن یکی از بستگان جدید. آنها برای به دست آوردن احساس امنیت ممکن است گریه کنند یا به والدین خود بچسبند.
• ترس کودک نوپا در اثر اضطراب جدایی از والدین یا مراقبین در نتیجه احساس نا امنی او است. بسیاری از کودکان 10 ماهه تا 2 ساله، ترس جدا بودن از والدین را دارند. آنها نمی خواهند والدین آنها را در مهد کودک یا هنگام خواب ترک کنند. آنها ممکن است گریه کرده و سعی کنند در نزدیکی والدین خود بمانند.
• بچه های جوان از چیزهای “تخیلی” می ترسند. کودکان 4 تا 6 سال می توانند تصور و تظاهر کنند. اما آنها همیشه نمی توانند واقعیت و تخیل را تشخیص دهند. از نظر آنها هیولاهای ترسناکی که تصور می کنند، واقعی به نظر می رسند. آنها از آنچه ممکن است زیر تخت یا در کمد باشد، ترس دارند. برخی از خواب های ترسناک می ترسند.  بسیاری از تاریکی و زمان خواب می ترسند. بچه های جوان ممکن است از صداهای بلند مانند رعد و برق یا صداهایی که در اثر ساخت و ساز به وجود میآید و یا آتش بازی های شب چهارشنبه سوری بترسند.
• بچه های بزرگتر از خطرات واقعی زندگی می ترسند. وقتی بچه ها 7 ساله یا بیشتر هستند. هیولاهای زیر تخت نمی توانند آنها را بترسانند. زیرا آنها می دانند که واقعی نیستند. در این سن، ترس کودک میتواند از چیزهایی که ممکن است در زندگی واقعی اتفاق بیفتد باشد. آنها ممکن است از اینکه یک “آدم بد” در خانه باشد، ترس داشته باشند. همچنین ترس کودک میتواند از بلایای طبیعی که در مورد آنها می شنوند باشد. آنها ممکن است از آسیب دیدن و یا اینکه شخص عزیزی بمیرد، ترس داشته باشند. کودکان دبیرستانی همچنین ممکن است نسبت به کارهای مدرسه، نمرات یا همراهی با دوستانشان مضطرب باشند.
• در نوجوانان و جوانان ممکن است وجود ترس های اجتماعی دیده شود. آنها ممکن است نسبت به ظاهر خود حساس باشند و اینکه آیا مناسب هستند احساس اضطراب کنند. ممکن است قبل از ارائه گزارش در کلاسدرس خود، قبل از ورود به مدرسه جدید، امتحان بزرگ یا شرکت در یک بازی ، احساس اضطراب و ترس داشته باشند.

وقتی فرزندم ترسی دارد چگونه می توانم به او کمک کنم؟

هنگامی که کودک شما می ترسد، می توانید با انجام این موارد به او کمک کنید:

• نوزاد، و کودک نوپا یا کودک بسیار خردسال خود را با گفتن “مشکلی نیست در امنیت هستید، من اینجا هستم” آرام کنید. به کودک خود بگویید که برای محافظت از او در کنارش هستید. اورا در آغوش بگیرید و کلمات آرامش بخش به کودک خود بگویید. به او کمک کنید تا احساس امنیت کند.
• با کودکتان صحبت کنید و گوش دهید. آرام و مهربان باشید. به کودک خود کمک کنید تا احساسات خود را به زبان بیاورد. به بچه ها کمک کنید چیزهای جدید را امتحان کنند.
• برای روبه رو شدن با ترس کودک خود به او کمک کنید در حالی که او را در آغوش دارید به فرد جدیدی عادت کند و به او اجازه دهید احساس امنیت کند. به زودی، شخص جدید، دیگر برای او غریبه به نظر نمی رسد.
• برای کمتر کردن ترس کودک خردسال خود ابتدا بگذارید کودک نوپای شما برای مدت کوتاهی از شما دور باشد. وقتی لازم شد از کودک خود جدا شوید، بگویید برمی گردید، به او یک بغل و لبخند زده و بروید. به فرزندتان اجازه دهید یاد بگیرد و این اطمینان را از شما پداکند که شما همیشه برمی گردید.
• برای کودک خردسال خود که از تاریکی می ترسد، یک برنامه آرامش بخش قبل از خواب داشته باشید. برای کودک تان کتاب یا موسیقی بخوانید. بگذارید فرزندتان احساس امنیت و دوست داشتن کند.
• به کودک خود کمک کنید تا آرام آرام با ترس روبرو شود. به عنوان مثال، میتوانی به او بگویید بیا با هم هیولاهای زیر تخت را بررسی کنید. با بودن در آنجا برای حمایت از او، بگذارید فرزندتان خودش ببیند که این ترس وجود ندارد. به او کمک کنید شهامت خود را احساس کند.
• تصاویر، فیلم ها یا نمایش های ترسناک که بچه ها می بینند را محدود کنید. اینها می توانند باعث ایجاد حس ترس در کودک شوند.
• به کودکان و نوجوانان کمک کنید تا یاد بگیرند که برای چالش های مدرسه، مانند آزمون ها یا گزارش های کلاسی آماده شوند. به آنها بگویید که شما به آنها اطمینان دارید.

آیا ترس کودک من طبیعی است یا به کمک مشاور کودک نیاز داریم؟

بیشتر بچه ها با حمایت ملایم والدین خود، با ترس های عادی کنار می آیند. هرچه رشد می کنند از ترس هایی که در سنین پایین داشتند، عبور می کنند.

اما برخی از بچه ها لحظات سخت تری را تجربه میکنند و شما برای کنترل ترس کودک خود نیاز به کمک بیشتری دارید. اگر ترس شدید باشد یا کودک را از انجام کارهای عادی باز دارد، این ممکن است نشانه ای از یک اختلال اضطرابی باشد. ما در آکام با کمک بهترین مشاوان میتوانیم به شما در این زمینه کمک کنیم تا با ترس کودک خود روبه رو شده و آنها را بر طرف کنید. همچنین بسته های آموزشی ما میتواند در این زمینه به شما کمک کند.

اگر کودک شما چنین ترس هایی دارد، با پزشک خود صحبت کنید:

•  ترس کودک به نظر می رسد شدید یا گذشته از سن طبیعی او است.
• ترس کودک شما را بسیار ناراحت یا دلخور کرده.
• ترس کودک تان را از انجام کارهایی مانند رفتن به مدرسه، تنها خوابیدن یا دور بودن از شما منع می کند.
• علائم جسمی ایجاد کرده است (مانند دل درد، سردرد یا تپش قلب) یا کودک احساس تنگی نفس، سرگیجه یا مریض بودن داشته باشد.

برای اینکه بدانید چگونه با ترس از تاریکی و ترس از خوابیدن کودک خود مواجه شوید و آن را برطرف کنید اینجا را کلیک کنید.