بازی هایی برای پرت کردن حواس بچه های نق نقو

در این مقاله به ترفند هایی برای پرت کردن حواس بچه ها در سنین مختلف میپردازیم. بچه‌ها گاهی از دنده چپ بلند می‌شوند و آن قدر نق می‌زنند و بهانه می‌گیرند که ممکن است کل روزتان را خراب کنند. بدتر از همه این که معمولا در این شرایط بچه‌ها به هیچ صراطی مستقیم نیستند و هیچ جوری نمی‌توان حواسشان را از بدخلقی پرت کرد.

ما برایتان چند پیشنهاد بازی و سرگرمی داریم که حتی بدخلق‌ترین بچه‌ها را هم می‌توانند سر به راه کنند (باعث پرت کردن حواس بچه )

بازی‌هایی ساده و ارزان که هم حواس بچه‌ها را از نق زدن و بدخلقی پرت می‌کنند و هم شما را به دنیای شاد و خندان کودکی پیوند می‌زنند.

1. کودک نق نقو و بی‌حوصله شما در هر سنی که باشد می‌توانید برای پرت کردن حواسش او را وادار به فعالیت فیزیکی کنید. از رقص و ورزش و توپ بازی حرف نمی‌زنیم. یک فعالیت فیزیکی باحال و هیجان انگیز مثل پیدا کردن گنج! مثلا یک خوراکی خوشمزه را در گوشه و کنار خانه پنهان کنید و به کودک بگویید دنبال آن بگردد. برای افزودن به هیجان بازی می‌توانید هر وقت کودک به محل گنج نزدیک شد با دهانتان صدای خاصی در بیاورید و هر وقت دور شد صدا را تغییر دهید تا او را راهنمایی کرده باشید.
2. اگر کودک نوپا دارید کارتان ساده‌تر است. بچه‌های نوپا (زیر 2 سال) خیلی زود حواسشان پرت می‌شود. بنابراین وقتی روی دنده لج هستند تنها کاری که باید بکنید این است که حواسشان را پرت کنید. چطور؟ مثلا از آنها بخواهید چیزی را برای شما بیاورند. یا وانمود کنید صدایی می‌شنوید و بگویید: «هیس! یه دقیقه بیا گوش کنیم ببینیم از بیرون چه صدایی میاد!» بعد از این حواس پرتی مدت کوتاهی فرصت دارید تا خلق کودک را عوض کنید. مثلا او را ناخواسته وارد یک بازی کنید، با قلقلک دادن به خنده‌اش بیندازید و کارهایی از این دست. در غیر این صورت کودک خیلی زود دوباره به فاز بدخلقی برمی گردد تا به شما نشان بدهد رئیس است!
3. بچه‌های نوپا عاشق تقلید کردن هستند. از آنها بخواهید با شما همراه شده و کار یا صدایی را تقلید کنند. مثلا یک توپ پارچه‌ای را به سمت دیوار پرت کرده و با دهانتان صدای پوف در بیاورید و از کودک هم بخواهید همین کار را بکند. درگیر شدن همزمان دست و دهان کودک معمولا فرصتی برای نق زدن و گریه سر دادن برای او باقی نمی‌گذارد!
4. درباره کودکان بزرگتر (2 تا 4 سال) اگر فرزندتان با بدخلقی در مقابل دستورات و خواسته‌های شما مقاومت می‌کند، داد و فریاد کردن نتیجه‌ای جز اعصاب خردی ندارد. چاره‌ای نیست جز آن که روشتان را تغییر دهید. چطور؟ مثلا پیامتان را به عنوان یک مجری تلویزیون بگویید: «کودک عزیز؛ لطفا از جای خود بلند شوید و هر چه سریع‌تر دست هایتان را بشویید. با تشکر». یا از زبان عروسک‌ها و حیوانات با فرزندتان صحبت کنید. مثلا با صدای خرس بگویید: «بدو برو دستاتو بشور وگرنه میام یه لقمه چربت می‌کنم!» بعد با صدای لرزان بگویید: «شنید آقا خرسه. به خدا شنید. الان می‌ره دستاشو می‌شوره!»
5. برای پرت کردن حواس بچه های 3 تا 6 سال، عجیب جلوه دادن چیزهای عادی همیشه چاره ساز است و می‌تواند به خوبی حواس کودک را پرت کند. در این شرایط کودک شروع به دیدن دوباره محیط اطرافش کرده و شناخت جدیدی از موقعیت پیدا می‌کند. بنابراین طبیعی است که چند دقیقه‌ای حواسش از بدخلقی پرت شود. مثلا می‌توانید با چند بالش و ملحفه یک اتاقک جنگلی درست کنید و با کودک در آن دراز بکشید و از آنجا به خانه و وسایل نگاه کنید. چراغ قوه موبایلتان را روشن کرده و روی وسایل خانه بیندازید و مثل دو انسان غریبه بگویید: «اوه من اونجا چند تا بشقاب می‌بینم. اون دور دورا رو ببین، یه کتابخونه هست»… بییشتر بچه‌های نوپا در این شرایط با شما همراه می‌شوند و شروع به خیال‌پردازی می‌کنند.
6. خلاقیت به خرج دهید و با ابزارهای ساده چیزهایی بسازید که باعث شگفتی بچه شوند. کمتر بچه‌ای می‌تواند از دیدن چیزهای ساده و در عین حال جدید و شگفت انگیز به ذوق نیاید و همچنان با فرمان بدخلقی پیش برود. مثلا چراغ‌ها را خاموش کنید و بازی سایه‌ها را به راه بیندازید. با جوراب یک عروسک خیالی درست کنید و شروع به حرف زدن با او بکنید. بعد هم از کودک بخواهید با شما همراه شود و یک عروسک جورابی بسازد و با هم بازی کنید.
7. وقتی کودک بدخلق و بهانه گیر می‌شود. بدترین کار برای پرت کردن حواس بچه ها، پیشنهاد دادن بازی‌هایی مثل پازل یا رنگ کردن نقاشی است که نیاز به تمرکز زیاد دارند. به جای آن سعی کنید حواس کودک را با بازی‌های ساده پرت کنید. قبل از هر چیز هم خودتان مشغول انجام آن بازی شده و آن قدر در آن غرق شوید که کودک هم کنجکاو شود و به سراغ بازی شما بیاید. مثلا ترسیم آدمک و خانه با چوب کبریت یک بازی خوب است. یا می‌توانید از کودک دعوت کنید با شما وارد بازی کلمات شود. به این صورت که شما یک کلمه می‌گویید و کودک باید سه کلمه مربوط به آن را بگوید. شما می‌گویید «ماهی» و کودک می‌تواند بگوید: «دریا، سبزی پلو، پولک». یا کودک یک کلمه بگوید و شما کلمه بعدی را طوری بسازید که حرف آخر آن، اولین حرف کلمه جدید باشد.

نوسنده: آرزو رستم زاد