راهکار هایی موثر برای تقویت روابط میان فرزندان

تقویت روابط میان فرزندان و اطمینان ایجاد الگوی مناسب برای فرزندان جوان تر، از اهمیت زیادی برخوردار است. در اینجا به بررسی راهکار هایی برای تقویت پیوند سالم میان فرزندان و نزدیک تر کردن آنها به یکدیگر می پردازیم.

تنظیم احساسات میان فرزندان را آموزش دهید

برای اینکه بدانید پیوند روابط میان فرزندان بر اساس احساسات تنظیم می شود ، چندان نیاز به مطالعه نخواهید داشت . کودکان چیزهایی را به خواهر و برادر خود می گویند ، و کار هایی را با آنها انجام می دهند که هرگز آن ها را در حضور دوستان خود انجام نمی دهند.

مسخره کردن یکدیگر ،تهمت زدن ،دعوا بر سر آخرین کلوچه و… افعالی است که احساسات شدید با استفاده از آنها بروز پیدا می کند. عصبانیت ، دلزدگی ، حسادت ، اضطراب و کلافگی، تعداد اندکی از احساساتی اند که خواهر و برادر ها می توانند در یکدیگر ایجاد کنند.

اگر نظارتی بر این احساسات وجود نداشته باشد ، محیط به وجود آمده برای فرزندان غیر قابل تحمل شده و امکان شکل گیری روابط سالم میان آنها از بین می رود . خوشبختانه تحقیقات نشان می دهد آموزش تنظیم احساسات می تواند در به وجود آمدن پیوند های قوی تر به کودکان کمک کند.

محققان دریافته اند کودکانی که از مهارت های قوی تری برای تنظیم احساسات برخوردار اند، در زمان مدیریت احساسات منفی کمتر از دیگر کودکان به کمک والدین نیاز پیدا خواهند کرد . همچنین مهارت های تنظیم احساسات بهتر ، روابط اجتماعی میان خواهر و برادر ها را تقویت می کند.

روشهایی که می توان در آموزش تنظیم احساسات موثر به کودکان کمک کند :

• صحبت کردن درباره ی عواطف

در مکالمات روزانه ی خود از نام احساسات مختلف استفاده کنید تا کودکان بتوانند در زمان لازم عواطف خود را با استفاده از کلمات بروز دهند . کتاب هایی در زمینه ی احساسات در اختیار کودک قرار دهید، فیلم ها را متوقف کنید تا بتوانید درباره ی احساس شخصیت ها گفتگو کرده و راجع به زمان هایی که احساسات مشابه با کاراکتر ها را تجربه کرده اید صحبت کنید.

• عواطف را نام گذاری کنید

به کودک خود کمک کنید تا بتواند در زمان لازم احساس خود با کلمه شناسایی کند. استفاده از جمله هایی مانند « به نظر میاد الان عصبانی هستی. درسته ؟ » یا « می فهمم که الان ترسیدی » کمک کننده خواهد بود.

• میان رفتار و احساس تمایز قائل شوید

 این مسئله را برای کودک روشن کنید که همه ی احساسات طبیعی هستند. اما هر فرد راهی متفاوت برای دست و پنجه نرم کردن با این احساسات انتخاب می کند. پس با اینکه عصبانی بودن امری پذیرفته و طبیعی است، آسیب زدن به دیگران قابل قبول نیست.

• شناسایی تکنیک های مناسب برای کنار آمدن

راه های سالم برای دست و پنجه نرم کردن با احساسات را به کودکان خود بیاموزید. به جای پرخاشگری و داد زدن در حین مشاجره، چند نفس عمیق کشیدن و یا ترک محل راه های بهتری برای مدیریت عصبانیت است.

• در صورت نیاز عواقب خاصی برای اعمال فرزندان تعیین کنید

زمانی که احساسات بر کودک غلبه می کند و او به نافرمانی از قوانین دست می زند. عواقبی برای این موضوع در نظر بگیرید . تنها فکر کردن، محرومیت از امتیازات و جبران خسارت از بهترین راه هایی است که کودک را به درس گرفتن از اشتباه خود وا میدارد و به او می آموزد که با خواهر و برادران خود مهربان تر باشد.

برای تقویت روابط میان فرزندان استثنا قائل نشوید 

طرفداری از یکی از فرزندان می تواند وسوسه کننده به نظر برسد. طبیعی است که با یکی از فرزندان خود بیشتر از دیگران همزاد پنداری کنید. یا بیش از بقیه به او اعتماد داشته باشید.

همچنین ممکن است بخواهید اشاره کنید که کدام فرزند رفتار بهتری دارد و یا از جملاتی نظیر « اگه همتون مثل برادرتون رفتار می کردین، میتونستیم سرگرمی های بیشتری با هم داشته باشیم » استفاده کنید.

اما استثنا قائل شدن سودی برای کسی ندارد. تحقیقات نشان داده است که استثنا قائل شدن احتمال درگیری میان خواهر و برادر ها را افزایش می دهد. این مسئله می تواند اثری مادام العمر بر آنها داشته باشد که در آینده مانع برقراری پیوند های مستحکم میان آنها شود( حتی مدت ها بعد از آنکه شما از استثنا قائل شدن دست کشیدید). تحقیقات نشان می دهد به یادآوردن رفتار های تبعیض آمیز  والدین، در دوران بزرگسالی مانع شکل گیری پیوند های نزدیک میان خواهران و برادران می شود.

طرفداری منفی شامل مواردی از قبیل  توجه بیشتر نسبت به یک فرزند و یا اعطای امتیازات خاص به وی صرفا به علت اینکه  این کودک استرس کمتری برای شما ایجاد می کند است.

از گفتن جملاتی مانند « خواهرت میتونه اتاقشو قبل از شام مرتب کنه . چرا تو نمیتونی ؟ » و یا « وقتی برادرت هم سن تو بود من هیچوقت مجبور نبودم تکلیفاشو بهش یادآوری کنم » پرهیز کنید. این نوع بازخودها می تواند به خشم و نفرت میان کودکان دامن بزند.

با این حال نباید انصاف را با استثنا قائل شدن اشتباه گرفت. اشکالی ندارد کودکان گاهی فکر کنند که وقایع غیر منصفانه است. همیشه لازم نیست به مساوات با کودکان رفتار کنید.

امتیاز دهی به کودکان باید بر اساس میزان بلوغ آنها تنظیم شود. و سیستم انضباطی شما باید با سبک آموزش کودکتان همخوانی داشته باشد. با اینکه گاهی ممکن است کودکانتان به ساعت خواب دیرتر خواهر یا برادر بزرگتر خود اعتراض داشته باشند. این موضوع الزاما نشان دهنده ی طرفداری ناسالم نیست.

وقت گذرانی مثبت با یکدیگر را، تشویق کنید

داشتن تجربیات مثبت مشترک افراد را به یکدیگر نزدیک می کند. به همین خاطر ایجاد فرصت هایی برای خوشگذرانی فرزندان با یکدیگر از اهمیت بالایی برخوردار است.

فعالیت های مورد علاقه ی فرزندان با یکدیگر را به خاطر داشته باشید. و برای انجام هر چه بیشتر آنها برنامه ریزی کنید تا از این طریق پیوند میان فرزندان مستحکم تر شود.

گاهی اوقات به علت اختلاف سنی زیاد یا علایق بسیار متفاوت پیدا کردن این فعالیت ها دشوار می شود. اما بدانید همیشه می توان وقت گذرانی مثبت را تقویت کرد. فقط لازم است خلاقیت بیشتری به خرج دهید.

وقتی کودکان در حال شادی و خوش گذرانی اند. احساسات مثبت بیشتری را تجربه می کنند. و وقتی این احساسات مثبت را در کنار خواهر و برادران خود تجربه کنند. حس بهتری نسبت به یکدیگر پیدا خواهند کرد.

بنابراین برنامه ای منظم برای فعالیت هایی که پیوند میان فرزندان را تقویت می کند. طراحی کنید. همچنین از زمان بندی درست برنامه اطمینان حاصل کنید. نمی توانید از کودکان انتظار داشته باشید که در زمان خستگی، گشنگی و خواب آلودگی با یکدیگر بازی کنند. این کار ممکن است نتیجه ی عکس در بر داشته باشد.

به جای رقابت، همکاری را تشویق کنید

با اینکه ممکن است احساس کنید بیان جمله هایی مثل « ببینم کی میتونه اتاقش رو زودتر از همه تمیز کنه » خانواده را به تکاپو و فعالیت کارآمد وا می دارد.  اما ایجاد رقابت میان فرزندان ایده ی خوبی نیست.

به جای رقابت، بر همکاری تمرکز کنید به کودکان بگویید همه ی شما اعضای یک تیم هستید. و فرصت این را دارید که به یکدیگر کمک کنید. وقتی به عنوان خانواده با یکدیگر کار میکنید ، همه می توانند همکاری را یاد بگیرند.

پس بهتر است به جای استفاده از جمله ی « ببینم کی زودتر به در خروجی میرسه » از جملاتی مانند « ببینم آیا فردا همه می تونیم سر ساعت آماده باشیم یا نه » استفاده کنید .

علاوه بر این، فعالیت هایی طراحی کنید که کودکان بتوانند به صورت گروهی روی آنها کار کنند. مثل طراحی یک کارت پستال برای مادربزرگ یا شکار گنج در خانه. به فرزندان خود نشان دهید که وقتی با هم فعالیت کنند، می توانند نتایج بهتری کسب کنند و برای جلب توجه شما لازم نیست دائما با یکدیگر رقابت کنند.

به جای پاداش دادن برای کسب نتیجه، به همکاری و تلاش گروهی کودکان پاداش دهید. از بیان عباراتی مثل اینکه نقاشی چه کسی بهتر شده و یا چه کسی بیشترین امتیاز را کسب کرده است، پرهیز کنید. در عوض می توانید از جملاتی مثل « واقعا دوست دارم که انقدر خوب با هم همکاری می کنین » یا « خیلی خوبه که داری به برادرت کمک میکنی، این مهربونی تو رو نشون میده » استفاده کنید.

برای تقویت روابط میان فرزندان الگوی حل اختلاف سالم باشید

کشمکش های میان فرزندان بهترین فرصت برای تقویت مهارت هایی از قبیل مدیریت خشم و تکنیک های مذاکره در آن هاست.

به کودکان اجازه دهید در یک محیط سالم کنار آمدن، به اشتراک گذاشتن و گوش دادن را تمرین کنند. گاهی اوقات، بهتر است در درگیری های فرزندان مداخله نکنید و اجازه دهید آنها خود راه حل مناسب را پیدا کنند.

اما مداخله کردن زمانی که احساس می کنید یکی از فرزندان مورد سواستفاده قرار گرفته، امری لازم و حائز اهمیت است. زورگویی خواهر و برادر به یکدیگر مسئله ای جدی است. مطالعات نشان می دهد کودکی که تحت زورگویی دیگران قرار میگیرد متحمل فشار روانی بالایی خواهد شد و در آینده احتمال خود آزاری در او افزایش پیدا می کند.

پس اگر در زمان دعوا جمله ی « دعوا نکنین » را از آشپزخانه داد بزنید کمک زیادی به مسئله نکرده اید. اختلاف کودکان را به لحظاتی برای یادگیری تبدیل کنید.

درزمانی که مداخله ی شما لازم است. الگوی مناسبی برای فرزندانتان در حل اختلاف سالم باشید. به همراه یکدیگر راه حلی سالم برای مسئله پیدا کنید.

شما ممکن است وارد دعوا شوید و بگویید: « هر دوی شما میخواین با یه اسباب بازی بازی کنین. خب باید چی کار کرد ؟ » سپس ممکن است تصمیم بگیرید به هر کسی ده دقیقه زمان برای بازی با اسباب بازی اختصاص دهید و یا از کودکان بخواهید با هم با اسباب بازی بازی کنند.

یک هدف خانوادگی تعریف کنید

یک هدف خانوادگی می تواند به همه ی اعضای خانواده یادآوری کند که چه چیزی بیش از همه در زندگی اهمیت دارد. همچنین به فرزندان نشان می دهد که همه ی اعضای خانواده یک هدف مشترک دارند.

هدف شما ممکن است عبارتی به همین سادگی باشد: « خانواده ی ما با همه ی مردم با مهربونی رفتار می کنه . و ما همیشه بیشترین تلاش خودمون رو به کار می گیریم. حتی اگر شرایط سخت باشه » یا « خانواده ی اسمیت ناامید نمیشه ».

هدف خانوادگی خود را روی کاغذ بنویسید و به دیوار نصب کنید. آن را دائما تکرار کنید و برای فرزندان توضیح دهید که چطور همگی شما برای رسیدن به این هدف تلاش می کنید .

از بچه ها بخواهید مقال های زندیگ روزانه ی خود را به اشتراک بگذارند. اگر خانواده برای رسیدن به یک هدف تلاش کند، احساس همبستگی میان اعضا تقویت می شود.

مراسم های خانوادگی طراحی کنید

مطالعات انجام شده حاکی از آن است که مراسم ها و سنت های خانوادگی با افزایش میزان رضایت از زندگی مشترک، خود شناسی در دوران بزرگسالی و پیوندهای خانوادگی قوی تر رابطه دارد.

مراسم های خانوادگی ابزاری هستند که خانواده ی شما را از بقیه ی جهان جدا می کند. پایه گذاری هر نوع رسم اختصاصی می تواند اعضای خانواده را به یکدیگر نزدیک کند. (همانند رسم سال تحویل در عید نوروز)

همچنین این رسوم خانوادگی بهترین راه برای ایجاد خاطرات به یادماندنی هستند. بچه ها به یاد خواهند داشت. برای مثال، چطور هر پنجشنبه در کنار اعضای خانواده فیلم تماشا می کردند. و در اولین روز هر تابستان راهی ساحل می شدند.

پیشنهاد ما

پرورش روابط سالم میان فرزندان می تواند بسیار دشوار باشد. اما تلاش در این باره بسیار ارزشمند و ثمربخش است. فرزندان شما می توانند بهترین معلمان یکدیگر باشند. با کمی راهنمایی، می توانید به آنها کمک کنید که تا آخر عمر پیوندی استوار با یکدیگر داشته باشند.