علت شب ادراری کودک چیست؟ راه درمان شب ادراری چگونه است؟

آیا می دانید در هر شب چند میلیون کودک هستند که جای خود را خیس می کنند؟ اگر کودک شما شب ادراری دارد، او تنها نیست.

اگرچه بیشتر کودکان بین 2 تا 4 سال برای استفاده از توالت آموزش دیده اند، بعضی از کودکان ممکن است شب ها تا زمانی که بزرگتر شوند  نتوانند خشک بمانند. کودکان با سرعت خود رشد می کنند. به عنوان مثال، 20٪ کودکان 5 ساله، 10٪ کودکان 7 ساله و 5٪ کودکان 10 ساله ممکن است هنوز جای خود را خیس کنند.

شب ادراری یک وضعیت پزشکی جدی در کودک نیست. اما می تواند یک مشکل چالش برانگیز برای کودکان و والدین باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر از آکادمی اطفال در مورد شب ادراری و اینکه در مورد آن چه می توان انجام داد، ادامه مطلب را بخوانید.

علل شب ادراری کودک

اگرچه همه دلایل شب ادراری به طور کامل شناخته نشده است، موارد زیر ممکن است دلایل اصلی این اتفاق باشد:

• کودک شما عمیق می خوابد و با سیگنال پر شدن مثانه، بیدار نمی شود.
• کودک شما هنوز نحوه نگه داشتن و تخلیه ادرار را به خوبی یاد نگرفته است. (ایجاد ارتباط بین مغز و مثانه ممکن است زمان بر باشد).
• بدن کودک شما شب ها بیش از حد ادرار می کند.
• فرزند شما یبوست دارد. روده کامل می تواند به مثانه فشار وارد کند و منجر به مشکلات جدی در نگه داشتن و تخلیه ادرار شود.
• کودک شما یک بیماری جزئی دارد. بیش از حد خسته است، یا به تغییرات و فشارهای روحی در خانه پاسخ می دهد.
• سابقه خانوادگی در مورد شب ادراری وجود دارد. اکثر کودکانی که جای خود را خیس می کنند، حداقل یکی از والدین شان همین مشکل را در کودکی داشته است.
• مثانه کودک شما کوچک است یا به اندازه کافی رشد نکرده است تا بتواند یک شب کامل ادرار را نگه دارد.
• فرزند شما یک مشکل پزشکی اساسی دارد.

آنچه شما می توانید در مقابل شب ادراری کودک خود انجام دهید

بیشتر کودکان در حین آموزش توالت رفتن، تختخواب خود را خیس می کنند. حتی بعد از اینکه چند شب یا حتی هفته ها در شب خشک ماندند، ممکن است دوباره این اتفاق برایش پیش بیاید و شب جای خود را خیس کند. اگر این اتفاق برای فرزند شما افتاد، کافی است برای زمان شب به سراغ شلوارهای تمرینی بروید و زمان دیگری را دوباره تلاش کنید. این مشکل معمولاً با بزرگتر شدن کودکان از بین می رود. اگر کودکان به سن مدرسه می رسند و هنوز در خیس کردن تخت مشکل دارند، به احتمال زیاد به این معنی است که آنها هرگز کنترل مثانه در شب را انجام نداده اند.

اگر نگران شب ادراری کودک خود هستید یا کودک ابراز نگرانی می کند، با پزشک اطفال صحبت کنید. ممکن است در مورد شب ادراری فرزندتان سوالاتی از شما پرسیده شود:

• آیا سابقه خانوادگی در مورد شب ادراری وجود دارد؟
• کودک شما چند بار در طول روز ادرار می کند؟
• آیا در زندگی خانه فرزند شما تغییراتی از قبیل نوزاد جدید، طلاق یا نقل مکان ایجاد شده است؟
• آیا کودک شما قبل از خواب نوشیدنی های گازدار، کافئین، آب میوه یا مقدار زیادی آب می نوشد؟
• آیا در مورد نحوه ادرار کردن کودک یا شکل ادرار، چیز غیرعادی وجود دارد؟

علائم یک مشکل پزشکی

اگر کودک شما 6 ماه یا بیشتر به طور کامل برای استفاده از توالت آموزش دیده است و ناگهان شروع به خیس کردن تخت کرد، با پزشک کودکان صحبت کنید. این ممکن است نشانه ای از یک مشکل پزشکی باشد. با این حال، اکثر مشکلات پزشکی که باعث می شود شب ادراری مجدداً تکرار شود، علائم دیگری دارند، از جمله:

• تغییر در میزان و تعداد دفعات ادرار فرزند شما در طول روز
• درد، سوزش یا فشار در هنگام ادرار کردن
• یک جریان ادرار بسیار کوچک یا باریک که ثابت است یا دقیقاً بعد از ادرار اتفاق می افتد
• ادرار ابری یا صورتی، یا لکه های خون روی زیر شلواری
• خیس کردن جا در روز و شب
• تغییر ناگهانی شخصیت یا روحیه
• کنترل ضعیف روده
• ادرار کردن بعد از استرس (سرفه، دویدن یا بلند کردن)
• برخی از اختلالات راه رفتن (مشکلات مربوط به راه رفتن که ممکن است به معنی یک مشکل اساسی عصبی باشد)
• رطوبت مداوم

اگر کودک شما هر یک از این علائم را دارد، ممکن است پزشک کودک شما بخواهد از نزدیک کلیه ها یا مثانه را بررسی کند. در صورت لزوم، پزشک، کودک شما را به یک متخصص ارولوژی اطفال ارجاع می دهد. پزشکی که مخصوصاً برای درمان مشکلات ادراری کودکان آموزش دیده است.

نکات زیر را برای مدیریت و هنگام پرداختن به مسئله شب اردراری

در ذهن خود داشته باشید:

• فرزند خود را سرزنش نکنید. به یاد داشته باشید که این تقصیر فرزند شما نیست. (به “علل شب ادراری” مراجعه کنید)
• درمورد اتفاقات با کودک خود صادق باشید. به کودک خود بگویید که این تقصیر او نیست و بیشتر بچه ها با این مشکل روبرو می شوند.
• نسبت به احساسات کودک خود حساس باشید. اگر در مورد شب ادراری مسئله بزرگی ایجاد نکنید. به احتمال زیاد فرزندتان نیز این کار را نخواهد کرد. همچنین به فرزند خود یادآوری کنید که سایر کودکان نیز جای خود را خیس می کنند.
• از تختخواب محافظت کنید. یک پوشش پلاستیکی زیر ملحفه، تشک را از خیس شدن و بوی ادرار محافظت می کند.
• از کودک خود کمک بگیرید. کودک خود را تشویق کنید تا به تغییر ملحفه و روکش های خیس کمک کند. این مسئولیت پذیری را آموزش می دهد. همچنین اگر بقیه اعضای خانواده این موضوع را بدانند کودک می تواند احساس شرمندگی کند. با این حال، اگر فرزند شما این موضوع را مانند مجازات می داند، توصیه نمی شود که آین موضوع را با دیگران مطرح کنید.
• در خانواده خود یک قانون بدون مزاحمت تنظیم کنید. اجازه ندهید اعضای خانواده، به ویژه خواهر و برادر، کودک شما را اذیت کنند. به آنها بگویید که تقصیر فرزند شما نیست.
• قبل از خواب برای دستشویی رفتن کودک اقدام کنید. از کودک خود بخواهید از توالت استفاده کند و از نوشیدن مقدار زیادی مایعات درست قبل از خواب خودداری کند.

سعی کنید کودک خود را برای استفاده از توالت 1 تا 2 ساعت پس از خواب بیدار کنید. تا کودک در طول شب خشک بماند.

• مثبت فکر کردن را به کودک خود آموزش دهید. به کودک خود برای شبهای بدون ادرار پاداش دهید. برای شبهای مرطوب پشتیبانی کنید، نه مجازات.
• از عادات روزانه ادرار و مدفوع کودک خود آگاه باشید.

دستگاه هشدار دهنده شب ادراری کودک

اگر کودک شما پس از استفاده از این مراحل به مدت 1 تا 3 ماه هنوز قادر به خشک ماندن نیست، ممکن است استفاده از آلارم یا زنگ هشدار برای شب ادراری توصیه شود. وقتی دستگاه، ادرار را حس می کند، زنگ هشدار را روشن می کند تا کودک بتواند برای استفاده از توالت از خواب بیدار شود. اگر به درستی استفاده شود، بلافاصله رطوبت را تشخیص داده و زنگ هشدار را به صدا در می آورد. مطمئن شوید که کودک شما قبل از خواب دوباره زنگ هشدار را فعال می کند.

زنگ هشدار برای خواب در 50٪ تا 75٪ مواقع موفقیت آمیز است. این روشها بیشتر برای كودكانی كه خواب عمیق دارند و به خودی خود كنترل مثانه ندارند بسیار مفید است. از پزشک کودک خود بپرسید کدام نوع زنگ خطر برای کودک شما بهترین است.

داروها

داروهایی برای درمان شب ادراری برای کودکان 6 سال به بالا موجود است. اگرچه داروها به ندرت شب ادراری را درمان می کنند. اما ممکن است مفید باشد. به ویژه هنگامی که کودکان به خونه دوستشان برای شب ماندن می روند یا در اردوهای شبانه شرکت می کنند. پزشک کودک شما می تواند اطلاعات بیشتری در مورد این داروها و اینکه آیا برای کودک شما مناسب است، به شما بگوید. به یاد داشته باشید که در مورد عوارض جانبی احتمالی سوال کنید.

مراقب “درمان ها”ی تبلیغاتی باشید

بسیاری برنامه ها و دستگاه های درمانی وجود دارند که ادعا می کنند می توانند شب ادراری را “درمان” کنند. مراقب باشید. بسیاری از این محصولات ادعاها و وعده های دروغین می دهند و ممکن است بسیار گران باشند. پزشک کودک شما بهترین منبع برای مشاوره در مورد شب ادراری است. قبل از شروع هرگونه برنامه درمانی با پزشک کودک خود صحبت و مشورت کنید.

مثبت اندیش بمانید

اگر یک روش درمانی موثر نیست، ناامید نشوید. بعضی از کودکان به ترکیبی از روشهای درمانی شامل داروها و استفاده از دستگاه هشدارهای شب ادراری پاسخ خوبی می دهند. این اغلب شامل مراقبت توسط یک متخصص اطفال است. (اگر فرزند شما جزو تعداد كمی از كودكان است كه به هیچ درمانی پاسخ نمی دهند، با پزشك كودك خود در مورد روشهای مدیریت شب ادراری صحبت كنید.)

همچنین در بیشتر موارد، با بالغ شدن بدن کودک، شب ادراری کاهش می یابد. در سالهای نوجوانی، تقریباً همه کودکان از شب ادراری دور می شوند. فقط در حدود 2 تا 3 درصد از کودکان در بزرگسالی با مشکل ادرار در خواب روبرو هستند.

تا زمانی که کودک شما از شب ادراری رها شود، او به حمایت عاطفی زیادی از طرف خانواده نیاز خواهد داشت. کمک و همیاری از طرف پزشک کودک، متخصص ارولوژی کودکان یا متخصص سلامت روان نیز می تواند به شما کمک کند.

ما در آکام نیز از طریق مشاورانمان با شما در این مسیر پر چالش همراه هستیم. همچنین شما میتوانید از طریق شماره تلفن ها و WhatsApp که در قسمت پایین همین صفحه قرار دارد و صفحه اینستاگرام آکام با ما در ارتباط باشید.