بررسی ویژگی های نوزادان کامل و نوزادانی که نارس متولد می شوند

نوزادان کامل (در هفته ی 39 تا 40 بارداری) به دنیا می آیند. در مقابل نوزادان نارس (که سه هفته زودتر متولد شده اند):

حتی اگر درباره ی زمان حاملگی هم مطمئن هستید. باز هم طول دوره ی بارداری می تواند بین 5 هفته متغیر باشد. به این معنا که زمان تولد و زایمان پیش بینی شدنی نیستند. مادران باردار اکثرا این دقدقه را دارند که کودکشان چه زمان به دنیا میآید. “چه تفاوتی است اگر نوزادشان بسیار زود، به موقع و یا بسیار دیر متولد شود؟”

پاسخ رشد مغز است.

رشد مغز درون رحم با گذشت زمان افزایش می یابد

مطالعات جدید، دریافته است کودکانی که کامل به دنیا  می آیند. رشد عقلی بیشتری را نسبت به کودکان نارسی که قبل از 37 هفتگی به دنیا می آیند، تجربه می کنند.

کاترین لیمپروپولوس، نویسنده ی بالا مرتبه ی تحقیق رشد مغز در مرکز سلامت ملی در واشنگتن در یک اعلامیه  گفت :”آنچه که این مطالعه نشان می دهد آن است که هر روز و هر هفته داخل رحم برای رشد حیاتی است.”

به طور معمول در سومین دوره ی سه ماهه، مغز جنین به صورت نمایی رشد می کند. و بدن انرژی را به مغز می فرستد تا برای افزایش ناگهانی عصبی فضا خالی شود. به این ترتیب، همان طور که اندازه ی مغز چهار برابر رشد می کند. ارتباط و ساختار حیاتی ای به وجود می آورد که در زندگی به آن تکیه می شود. نوزادان نارس را با نوزادانی که به طور کامل متولد شده اند مقایسه می شود. میبینیم که رشد نوزادان نارس دچار اختلال شده است. اما هم چنان نا مشخص مانده است که رشد عقلی نارس ها چطور شروع به حرکت و جهت گیری می کند. و چگونه آن اختلال به مرور زمان درست می شود.

در پروسه ی تلاش برای کشف این مرحله ی رشد حیاتی مغز. کاترین و همکارانش 75 نوزاد نارس را که قبل از 32 هفتگی بارداری کمتر از 1.5 کیلو گرم در زمان تولد وزن داشتند مورد بررسی قرار دادند. این نارس ها با 130 نوزاد که به طور کامل در هفته ی 39 بارداری با وزن 3.5 کیلو گرم متولد شده بودند مطابقت داشتند. آزمایشگاه تحقیق از تصویر برداری سه بعدی با تشدید مغناطیسی استفاده کرد. تا رشد هفته به هفته طبیعی مغز جنین در رحم و هم چنین ویژگی های هفته به هفته از مناطق خاصی از مغز جنین را ثبت کند.

نوزادان به طور کامل متولد شده رشد مغزی بهتری را نسبت به نارس ها در رحم تجربه می کنند.

در مقایسه ی حجم مغز سومین دوره ی سه ماهه، نارس ها حجم کمتری در مخ (بزرگترین قسمت مغز که صحبت، افکار، احساسات، یادگیری ها و حرکت ماهیچه ها را کنترل می کند) داشتند. مخچه (به یادگیری و عملکرد های رفتار های اجتماعی و مهارت های حرکتی پیچیده کمک می کند). تعادل را برای ایستادن و راه رفتن کنترل می کند. و ساقه ی مغز (مانند یک برقرار کننده ارتباط عمل می کند. ارتباط بین مغز، مخ و ستون فقرات را آسان می کند).

او میگوید : “در صورت امکان باید جنین ها را در رحم نگه داریم تا از آن ها در برابر خطراتی که می توانند در بارداری خارج از رحم رخ دهند. محافظت کنیم.”

بررسی های علمی نوزادان کامل و نوزادان نارس

هم چنین پیشنهاد می دهیم که نگه داشتن نوزاد به طور کامل در رحم می تواند به نوزادان باهوش تری منجر شود. محقق ها گواهی تولد 1.4 میلیون کودک را که بین هفته های 37 تا 41 بارداری متولد شده بودند. با سوابق تحصیلی آن ها مقایسه کردند. این اطلاعات، با اطلاعات نوزادان دیر رس و کودکانی که به طور کامل متولد شدند. با سه مشخصه شناختی مبتنی بر مدرسه و دو شرایط جسمی غیر عادی نوزاد و معلولیت های جسمی که در گزارش های مدرسه ثبت شده بود مقایسه شد.

نوزادان دیر رس فعالیت شناختی بهتری را از طریق نمره های بالاتر در آزمون های مدرسه نشان دادند. و 2.8 درصد احتمال با استعداد بودن. و 3.1 درصد احتمال ضعف در نتیجه های شناختی را نسبت به آن ها که به طور کامل متولد شده بودند نشان دادند. با این وجود، نوزادان دیر رس زمانی که عملکرد فیزیکی مطرح بود. به خوبی نوزادان متولد شده به طور کامل عمل نکردند. با نرخ بالا تر شرایط غیر طبیعی در زمان تولد، مشکل تنفسی و 2 درصد احتمال بیشتر معلولیت جسمی در سن پنج تا شش سالگی.

نوزادان به طور کامل متولد شده ممکن است با نتایج فیزیکی، بهتر باشند و نوزادان دیر رس با نتایج شناختی بهتر باشند.

اگرچه که نارس ها در کل زندگی شان می توانند مشکلاتی را تجربه کنند. برای مثال، اثر تولد پیش از موعد بر روی مغز، این است که مغز کودک را با افزایش احتمال ناتوانی های ذهنی و ناتوانی های رشد برای کودک ها روبرو می کند.

” آنچه که از نتیجه ی این مطالعه ها منحصر به فرد است. آن است که برای اولین بار این امکان را داریم که در زمان بستری بودن شان در بیمارستان راه های مراقبت از نارس ها و توجه به راه هایی که رشد مغز را بهینه می کند. رابررسی کنیم تا بهتر متوجه شویم و تمرکز بیشتری روی آن فعالیت ها قرار دهیم.”

مادران آینده باید درباره ی به عمد زودتر از موعد به دنیا آوردن نوزادشان تجدید نظر کنند. (اگر شرایط بارداری به آن ها امکان انتخاب را می دهد.) چرا که ممکن است هم بر سلامت جسمی و هم روانی کودک آن ها تاثیر بگذارد.