نوزادانی که دیرتر به دنیا می­ آیند ( بیش رسیدگی یا پست ماچور )

بیش رسیدگی یا پست ماچور به نوزادانی که درسن 42 هفتگی بارداری یا بعد از آن به دنیا بیایند. گفته می‌شود که بیش از حد رسیده هستند. به طول انجامیدن بارداری بیش از زمان مقرر، خالی از خطر نیست. در این حالت، جفت جنین به اصطلاح پیر می‌شود و ممکن است نتواند نیاز جنین به اکسیژن و غذا را به خوبی تامین کند.

جفت جنین با رسیدن به هفته 42 بارداری می‌تواند به سرعت دچار افت عملکرد شود و باعث وارد شدن فشار و استرس به جنین گردد. در این حالت ممکن است بر اثر حرکات تنفسی، مکونیوم وارد ریه‌های جنین گردد و منجر به ذات‌الریه نوزاد در روزهای اول زندگی شود. احتمال مرگ و میر پیش از تولد در جنین‌های پست ماچور بیشتر است.

اگر مادر از تاریخ دقیق بارداری خود مطلع نباشد. یا مطمئن باشد که از وقت زایمان طبیعی وی گذشته است. پزشک متخصص زنان تصمیم می‌گیرد که کجا و چه زمانی با القا زایمان، حاملگی را خاتمه دهد. معمولا پزشک از طریق سونوگرافی سن دقیق کودک را برآورده کرده و راحت‌تر می‌تواند در مورد تاریخ زایمان تصمیم‌گیری کند. تا خطر تولد نوزاد پست ماچور کاهش یابد.

ظاهر نوزاد پست ماچور

معمولا پوست نوزاد بیش رسیده خشک، ترک خورده و پوسته شده است و لکه‌های مکونیوم روی ناخن، سطح پوست و ناف وی دیده می شود. معمولا دیگر اثری از ورنیکس روی پوست نوزاد دیده نمی‌شود. صورت وی لاغر است و حالتی عصبی دارد. به نظر می رسد کودک مضطرب و بی قرار است و به شدت ولع شیر خوردن دارد. احتمال دارد که پاهای کودک بیش رسیده، حالت چنبری به خود بگیرد.

 مراقبت از نوزاد بیش رسیدگی

به دلیل وضعیت خاص نوزاد بیش رسیده ممکن است لازم باشد تا مدتی را در بخش مراقبت‌های ویزه سپری کند. در صورت امکان نوزاد باید با شیر مادرش تغذیه شود و فاصلۀ بین دفعات شیردهی، کوتاه باشد. اگر آثار ریوی در کودک ملاحظه شود، لازم است که آنتی بیوتیک برای وی تجویز شود.