4 دلیل مهم برای این که فرزندتان را در آغوش بگیرید
-
19/ آذر/ 1399
-
توسط تیم محتوا
- 711 بازدید
-
مدت زمان: 5 دقیقه
وقتی فرزندتان را در آغوش میگیرید ممکن است صرفا از روی عشق و علاقه یا برای ساکت کردن گریه او این کار را انجام دهید. اما اگر بدانید که آغوش شما برای رشد جسمی، آرامش روانی و افزایش هوش کودک چقدر مفید است شاید حاضر نشوید کودکتان را حتی یک لحظه هم زمین بگذارید!
در ادامه 4 دلیل مهم برای در آغوش گرفتن فرزندتان را با شما در میان میگذاریم:
1- در آغوش گرفتن کودک باعث تکامل سیستم عصبی و افزایش هوش کودک
در آغوش گرفتن کودک، به ویژه در دوره نوزادی، باعث تحریک حس لامسه او میشود و این تحریک به تکامل سیستم عصبی کودک منجر خواهد شد. تکامل سیستم عصبی هم به طور مستقیم روی افزایش هوش کودک اثر دارد. این قضیه آنقدر مهم است که روانشناسان در یک تحقیق متوجه شدند کودکان بیسرپرست شیرخوارگاهها به دلیل محرومیت از آغوش گرم والدین بهره هوشی پایینتری دارند. اما وقتی مراقبان هر روز برای چند ساعت این کودکان را در آغوش گرفتند و محرکهای لمسی کافی برای آنها فراهم کردند نمره هوشی بچهها بیشتر شد و رشد شناختیشان با نمودار سنی آنها تطبیق پیدا کرد.
دلیل این پدیده «محرومیت محیطی» کودک است. کودک برای رشد مهارتهای جسمی و شناختی نیاز به «تجربه کردن» دارد و این تجربه از حواس پنجگانه او آغاز میشود. وقتی محیطی که کودک در آن رشد میکند فاقد محرکهای حسی باشد رشد کودک با اختلال مواجه خواهد شد.
2- رشد مهارتهای شناختی و اجتماعی
در سه سال اول زندگی بچهها به بیشترین محرکهای محیطی و آغوش و ارتباط بدنی با والدین نیاز دارند. اما اگر به هر دلیلی فرزند شما از این توجه محروم باشد، آثار این محرومیت در بزرگسالی او زیاد خواهد بود. تحقیقی که آندا و همکاران در سال 2006 انجام دادند نشان داد که محرومیت محیطی بچهها در سه سال اول زندگیشان باعث میشود در بزرگسالی توانایی اعتماد کردن، همدلی کردن و حل مساله نداشته باشند.
برای این بچهها تصمیمگیری منطقی کار سختی است و حتی در یادگیری هم کندتر از همسالان خود عمل میکنند.
3– پرورش عشق و عاطفه در کودک
در آغوش گرفتن، بوسیدن و یا ماساژ دادن کودک باعث ترشح دو هورمون اندورفین و اکسی توسین در بدن او میشود. این دو هورمون با عشق و هیجان رابطه مستقیم دارند. بنابراین به ایجاد صمیمیت و رشد عاطفی کودک شما کمک میکنند.
4- آرامش کودک
صرف نظر از تاثیر عصبی آغوش برای بچهها، بغل کردن و بوسیدن باعث آرامش کودک میشود. ما انسانها از همان بچگی تا بزرگسالی نیاز روانی شدیدی به نوازش داریم. نوازش میتواند در آغوش گرفته شدن باشد یا مورد توجه قرار گرفتن و شنیدن سخنان محبت آمیز و تمجید. این نوازش (که به آن نوازش مثبت گفته میشود) با خود آرامش میآورد. اما اگر کودک چنین نوازشی را دریافت نکند سعی میکند به هر قیمتی توجه شما را به خود جلب کند.
اینجا است که با بدقلقی، بیادبی، نافرمانی یا پرخاشگری در پی گرفتن نوازش منفی بر میآید. و بعد از آن که یک دعوای درست و حسابی با او کردید آرام میگیرد! اما بهتر است علاج واقعه قبل از وقوع کنید و پیش از آنکه کودکتان بخواهد برای جلب توجه شما سر ناسازگاری بگذارد. او را از آغوش و توجه و نوازشتان بهرهمند کنید.
توصیههایی برای در آغوش گرفتن کودک
1- آغوش پدر و مادر بهترین و امن ترین آغوش است. اما اگر به دلیل بیماری یا کار بیرون از خانه نمیتوانید این کار را انجام دهید. از یک مراقب بخواهید که در طول روز بارها فرزندتان را بغل کرده، نوازش کند و ببوسد.
2- از اهمیت ماساژ دادن کودک غافل نشوید. ماساژ از نوزادی تا خردسالی باعث بهبود عملکرد اندامهای حرکتی میشود و در عین حال محرک محیطی مناسبی را به کودک میدهد.
3- در سنین زیر 3 سال سعی کنید تماس پوستی مستقیم با کودک برقرار کنید. یعنی گاهی بدون لباس او را در آغوش بگیرید تا گرمای بدن شما به کودک منتقل شود. تماس پوست با پوست بهترین نوع محرک پوستی برای بچهها است.
4- به جز آغوش، محرکهای لمسی متعددی برای فرزندتان فراهم کنید. مثلا بگذارید درختان را لمس کند، به اجسام سرد و گرم یا بافتهای نرم و زبر و ضخیم و نازک دست بزند، حیوانات را نوازش کند، در آب شنا کند و… این کار به رشد عصبی کودک کمک خواهد کرد.
5- سعی نکنید با هدیه و اسباب بازی و ریخت و پاشهایی از این دست به کودک توجه نشان دهید. تاثیر آغوش و توجه و تحسین کلامی کودک بسیار بیشتر از خرید هدیه است. و میتواند به سلامت روانی کودک شما منجر شود. کاری که هیچ اسباب بازی و سرگرمیای نمیتواند انجام دهد.