3.چگونه انگیزه درونی و شادکامی را در کودکان ایجاد کنیم؟-آکام

سلام… امروز با سومین پادکست از مجموعه پادکستهای انگیزه درونی با عنوان انگیزه درونی و شادکامی کنارت هستم.

شکی ندارم که شما هم مثل من و مثل همه پدرها و مادرها دوست داری فرزندت شاد باشه، یه شادی عمیق و پایدار. دنبال لذتهای انی و زودگذر نیستی. دلت می خواد فرزندت همیشه دلش راضی باشه و خوشحال، به خصوص از خودش و حتی اگه با سختی هایی روبه رو می شه بتونه با آرامش و دل مطمین پیش بره. حتی اگه شکست می خوره بدونه ارزشمنده و درگیر غم طولانی مدت نشه. هر چند به هر حال غصه خوردن هم بخشی از زندگیه.

یکی از راهکارهای به دست آوردن خرسندی و انگیزه درونی و شادکامی که می خوام امروز دربارش صحبت کنم. إحساس رضایت از کارهایی که داریم انجامشون می دیم. یه چیزی شبیه رضایت شغلی که فکر می کنم چالش بزرگ خیلی از خود ماها هم می تونه باشه. در گوشی بگم خوب می دونم خیلی از ماها اگه صادقانه با خودمون صحبت کنیم می بینیم که رضایت شغلی کافی رو نداریم و دلایل مختلفی غیر رضایت مارو سر کارمون نگه داشته.

این عدم رضایت حس خوبی به ما نمی ده و می تونه باعث فرسودگی بشه. البته الان بحث ما رضایت شغلی نیست. شاید  بشه بعدا مفصل درباره این موضوع صحبت کرد. اما الان می خوایم درباره بچه ها صحبت کنبم. اگر بخواهیم کاری کنیم که بچه ها حس خوبی از کارهایی که انجام می دن داشته باشن، به عبارت دیگه بخوایم خودشون بابت کاری که می کنن خوشحال باشن. باید کاری کنیم که برای انجام هر کار خوب یا عمل به رفتار درست انگیزه درونی داشته باشن. نه اینکه به خاطر جایزه یا فرار از تنبیه این کارها رو انجام بدن.

حالا بذار یه حقیقت علمی دیگه رو بهت بگم که شاید برات جالب باشه. توی یکی از فصول کتاب روانشناسی اجتماعی الیوت ارونسون، اومده که اگه شما رو هیپنوتیزم کنن و بهت بگن تو یه روز آفتابی یه بارونی بپوش و با چتر و چکمه از خونه برو بیرون و شما این کارو بکنید. در مواجهه با اولین سوال یه آدم دیگه که ازت بپرسه چرا با این لباس بیرون اومدی میگی احتمالا اخبار گفته امروز بارون میاد.

در واقع به یه شکل، حالا به هر شکل تلاش می کنی رفتار غیر متعارفت رو توجیه کنی. می دونی چرا این اتفاق می افته؟ ذهن ما برای رهایی از آشفتگی همیشه به دنبال دلیلی برای رفتارهاش می گرده. رفتاری که پشتش دلیل نباشه برای ذهن ما آشفتگی. میاره. به این اتفاق تو روانشناسی اجتماعی توجیه کردن خود یا self justificationمی گن.

در رابطه با همین موضوع یه آزمایشی طراحی شده که توی اون از دو گروه از بچه ها خواستن یه فعالیت کسل کننده رو انجام بدن. به گروه اول گفتن بعد از انجام فعالیت، جایزه می گیرن و به گروه دوم گفتن فقط فعالیت رو انجام بدن و حرفی از جایزه نزدن. بعد از انجام فعالیت از بچه ها خواستن بگن چه قدر بازی لذت بخش یا کسل کننده بوده. فکر می کنید نتیجه چی بود؟ بچه هایی که قرار بوده جایزه بگیرند فعالیت رو کسل کننده تر از بچه هایی ارزیابی کردن که قرار نبوده جایزه بگیرن. انگار ذهن بچه های گروه دوم یه دلیل قانع کننده برای انجام فعالیت پیدا کرده که باعث شده اون فعالیت انقدرها هم کسل کننده نباشه.

حالا می خوام به یه چالش دعوتت کنم. با خودت فکر کن و ببین چند بار با وعده ی هدیه تلاش کردی کاری رو برای فرزندت جذاب کنی. به نظرت راه درستی رو انتخاب کردی؟ اگه قرار باشه یه کار دیگه بکنی چه کار می کنی؟ برای پیدا کردن جواب کنار ما بمون.

• شکل گیری و اهمیت انگیزه درونی تا چه اندازه در زندگی کودک نقش دارد؟
• بازی خانوادگی چه تاثیری روی فرزندانمون داره؟
• دلواپسی های دوران بارداری