7 نکته مهم برای فرزندپروری مادر مجرد

فرزندپروری کار حساس و دشواری است کخصوصا اگر مادر مجرد باشید.  گاهی پدر و مادر در کنار هم به راحتی از عهده آن بر نمی‌آیند، چه رسد به این که مسئولیت آن، تمام و کمال بر دوش یکی از والدین قرار گیرد. اما واقعیت این است که در دنیای امروزی مادران زیادی مجبورند به دلایل مختلف (از طلاق گرفته تا مهاجرت یا فوت همسر) به تنهایی بار تربیت فرزند را به دوش بکشند. مادران مجردی که گاهی خسته می‌شوند، گاهی احساس تنهایی می‌کنند یا نیاز دارند برای مدتی هم که شده این بار سنگین را زمین بگذارند تا استراحتی بکنند.

اگر شما هم یک مادر مجرد هستید، توصیه می‌کنیم برای آرامش بیشتر خودتان و تربیت بهتر فرزندتان به این پیشنهادها عمل کنید

1- از اطرافیان کمک بگیرید

در گذشته نگهداری از بچه و تربیت فرزند یک فرایند جمعی و خانوادگی بود. با تولد هر بچه به سرعت یک شبکه حمایتی در خانواده شکل می‌گرفت و از پدربزرگ و مادربزرگ گرفته تا اقوام و همسایگان و دوستان به کمک می‌آمدند و با گرفتن گوشه‌ای از کار یا حتی نگه داشتن کودک برای چند ساعت، به مادر کمک می‌کردند. اما حالا با کوچکتر شدن خانواده‌ها و تغییر سبک زندگی مسئولیت بیشتری متوجه مادر است. همین باعث خستگی و کلافگی شما خواهد شد.

شاید غرور یا حد و مرزهای شخصی‌تان اجازه کمک گرفتن از دیگران را ندهد اما بدون تعارف، شما به عنوان یک مادر مجرد نیاز دارید حتما از کمک یک قوم و خویش یا پرستار کودک بهره ببرید. این کار حداقل تا قبل از 7 سالگی و ورود فرزندتان به مدرسه ضرورت است. در غیر این صورت، مسئولیت‌های مادری و در کنار آن مدیریت زندگی روزمره شما را از پا خواهد انداخت. فکر نکنید سوپر قهرمان هستید و کمک گرفتن از دیگران نشانه ضعف شما است. شما باید از این کمک بهره مند شوید تا بتوانید در سایر عرصه‌های زندگی قوی و موفق عمل کنید.

2- فرزندتان را همراه کنید

یکی از خطراتی که در سبک فرزندپروری مادران تنها وجود دارد، لوس و بی‌مسئولیت بار آوردن فرزندان است. مادران مجرد گاهی به خاطر عذاب وجدان شرایطی که برای فرزندشان پیش آمده و گاهی به خاطر مسئولیت پذیری بیش از حدشان آنقدر کودک را تامین می‌کنند که عملا وابسته و ناتوان بار می‌آید. در صورتی که اگر کمی بالغانه‌تر با فرزندتان برخورد کنید هم باری از روی دوش خودتان برداشته می‌شود و هم فرزندتان شخصیتی مستقل، مسئولیت پذیر و توانا پیدا می‌کند و می‌تواند کمک حال شما باشد. بنابراین درباره تفاوت خانواده شما با دیگر خانواده‌ها و اهمیت مشارکت بیشتر فرزندتان با او گفتگو کنید. در امور خانه به فرزندتان مسئولیت بدهید و در حد سن و سالش از او کمک بگیرید. اجازه دهید برخی کارهای شخصی‌اش را خودش انجام دهد و شما فقط از دور ناظر باشید.

3- برای خودتان وقت بگذارید

به عنوان یک مادر مجرد شاید فکر کنید که باید زندگی‌تان را وقف فرزندتان کرده یا برای جبران فقدان پدر، بیش از حد برای کودکتان وقت بگذارید. اما اگر با این شیوه پیش بروید خیلی زود کم می‌آورید. شما هم مثل هر مادر دیگری نیاز به تفریح، ورزش، استراحت و وقت گذرانی با دوستان دارید و باید هر از گاهی فضایی شخصی داشته باشید. باید وقتی برای رشد و پیشرفت تحصیلی و شغلی خودتان در نظر بگیرید و در عین مادری کردن در مسیر آرزوها و اهدافتان هم گام بردارید. پس مراقب باشید از آن سوی بام نیفتید. در یک کلام، به اندازه «کافی» مادر باشید. نه بیشتر و نه کمتر.

4- در حال زندگی کنید

زندگی جریان دارد و باید همراه با این جریان رو به جلو بروید. مهم نیست چه عاملی باعث شده همسر شما از وظایف پدرانه خود شانه خالی کند. سعی کنید گذشته را در همان زمان به جا بگذارید و بر امروز و حال متمرکز باشید. از بزرگ شدن فرزندتان، شیرین زبانی‌ها و رشد مهارت هایش لذت ببرید و اجازه ندهید اندوه گذشته و خاطرات تلخ لذت مادرانگی در امروز را از شما بگیرند. به آنچه پشت سر گذاشته‌اید به چشم یک تجربه نگاه کنید و با فرزندتان هم از آن روزها یا کوتاهی‌های پدرش صحبت نکنید. در یک کلام بگذارید زندگی‌تان با عشق و آرامش در «اینجا» و «اکنون» ادامه پیدا کند.

5- کیفیت رابطه با فرزندتان را بیشتر کنید

شاید به عنوان یک مادر تنها وقت زیادی را بیرون از خانه سپری کنید و فرصت کمی برای دیدار فرزندتان داشته باشید. سعی کنید این فرصت کم را آنقدر با کیفیت کنید که خللی در رابطه مادر و فرزندی‌تان ایجاد نشود. وقتی در خانه هستید با فرزندتان گفتگو کنید، از افکار و احساساتش بپرسید، با او نقاشی کرده یا بازی کنید. کارهای عادی خانه مثل جمع آوری و نظافت یا آشپزی را به یک کار مشترک و سرگرم کننده تبدیل کرده و فرصتی برای معاشرت فراهم آورید. به جای تلویزیون دیدن یا سرگرم شدن با بازی‌های کامپیوتری، با فرزندتان به پیاده روی بروید و اوقات دونفره‌ای را ترتیب دهید. مطمئن باشید که تعامل کم اما با کیفیت با کودک خیلی بهتر از آن است که در خانه حضور داشته باشید. اما برای گفتگو با فرزندتان وقت نگذارید.

6- انعطاف‌پذیر باشید

مادر مجرد بودن کار آسانی نیست بنابراین باید با شرایطتان واقع بینانه برخورد کرده و انعطاف پذیر باشید. زندگی شما با زندگی خیلی از اطرافیانتان فرق دارد. نباید از این بابت شرمنده باشید یا مدام با مقایسه خود و دیگران، ابزار ناراحتی خود را فراهم آورید. در حد توانایی خود زندگی کنید. مثلا اگر نمی‌توانید در یک زمان همه کارها را درست و کامل انجام دهید، ایرادی ندارد. با اولویت بندی کردن کارها، چشم پوشی از برخی کارها یا به تعویق انداختن آنها فشار را از روی خود بردارید.

7- مراقب جملاتی که به فرزندتان می‌گویید باشید

درست است که گاهی فشار زیادی روی خود احساس می‌کنید. اما مراقب باشید این فشار را روی سر فرزندتان خالی نکنید. فرزند شما آخرین فردی است که در به وجود آمدن شرایط فعلی نقش داشته. بنابراین با گفتن جملاتی مثل «ببین چقدر به خاطر تو سختی می‌کشم». یا «اگر تو نبودی زندگیم خیلی راحت‌تر بود» به او عذاب وجدان ندهید. پشت سر پدر فرزندتان بدگویی نکنید. چون با این کار فرزندتان بی‌دلیل در تنشی درگیر می‌شود که هیچ تقصیری در آن نداشته است. از او انتظار نداشته باشید خلاءهای عاطفی و تنهایی شما را پر کند. یادتان باشد این بچه‌ها نیستند که وظیفه شاد کردن والدین را برعهده دارند. بلکه والدین به عنوان کسانی که فرزندی را به وجود آورده‌اند. مسئول شادی و آرامش آنها هست.

برای مطالعه بیشتر مطالب مو