چرا کنترل بعضی از بچه ها دشوارتر است؟دلیل این اتفاق و نحوه برخورد با آن چگونه است

کنترل بعضی از بچه ها واقعاً دشوارتر است. این چیزی است که تعداد کمی از مردم در مورد آن صحبت می کنند. نگهداری بعضی از بچه ها از دیگر همسن و سالهایشان سخت است. والدینی که در این شرایط بوده اند، صریحاً در مورد چالش ها، خودباوری و یک عشق محافظتی صحبت می کنند که به ویژه شدید است.

برای مثال: از ابتدا، بردیا فرزند اول آنا، کودکی “آسان” بود. او خوب می خوابید، دوران نوپایی معمولی داشت و امروز در سن 9 سالگی، نوعی بچه سرحال است که بندرت باعث دردسر می شود. در سالهای اولیه فرزندپروری آنا احساس اعتماد به نفس می کرد، گویی که او و شوهرش کاری درست را انجام می دهند.

سه سال پس از تولد بردیا، دختر آنها سوفی به دنیا آمد. آنا می گوید: سوفی اکنون 6 ساله است. زود چرت می زند و شب ها آرام نمی گیرد. او به سرعت از راه رفتن به سمت بالا رفتن بر روی پیشخوانهای آشپزخانه تغییر رویه می دهد. او به سمت اجاق داغ نشسته، از آماده شدن در صبح متنفر بود. نمودارهای تابلو چسبی و سایر تکنیک های تقویت مثبت که برای بردیا بسیار خوب کار کرده بودند، کاری نکردند که سوفی را وادار به تغییر رفتار کند.

آنا اعتراف می کند که با سوفی سستی دارد. زیرا از سقوط وحشت دارد. آنا و همسرش غالباً درمورد چگونگی اداره دختر کوچکتر خود با یکدیگر مشاجره می کنند. و از رفت و آمدهای خانوادگی که ممکن است باعث شلوغ کاری او شود. اجتناب می کنند. آنا می گوید: من با سوفی مهربان و دوست داشتنی هستم. اما بعد صبرم را از دست می دهم.  نگرانم که او این گونه باشد زیرا سر او داد می زنم. “هر آنچه خوانده ام می گوید که باید صبور و سازگار باشم. اما صبر و سازگاری دو چیزی است که وقتی کودک دائماً دکمه های شما را فشار می دهد کمترین آن را دارید.

هر کسی که دارای دو یا چند فرزند باشد. می داند که خواهر و برادرها ممکن است در یک سقف با همان قوانین زندگی کنند. اما کودکان با شخصیت و خلق و خوی منحصر به فرد خود به دنیا می آیند. همچنین شما هرگز دو پدر و مادر یکسان نیستید. دکتر پری کلاس، ، نویسنده کتاب Quirky Kids، می گوید:  برخی والدین وظایف بسیار سخت تری نسبت به دیگران دریافت می کنند.   اگر فرزندی با خلق و خوی چالش برانگیزتر دارید. واقعیت این که ممکن است برای برخی از لحظات زندگی فرزندتان، به طور روزمره برای شما بسیار سخت باشد.

احساس سرخوردگی از اینکه به نظر می رسد مدیریت فرزند شما دشوارتر از مدیریت هر سه فرزند دوست شما است کاملاً قابل درک می باشد، یا ناراحت بودن از اینکه نقش والدینی شما به طور ناعادلانه توسط افراد غریبه و خانواده قضاوت می شود، کاملاً قابل درک است. شما یکی از سخت ترین شغل ها را در اینجا دارید: زنده ماندن در مراحل سخت فرزند تان، بدون اینکه اعتماد به نفس یا ذهن خود را از دست دهید.

چرا کنترل بعضی از بچه ها واقعاً دشوارتر است

این فقط درک والدین نیست که بعضی از بچه ها چالش برانگیزتر هستند: علم این را ثابت کرده است. تحقیقاتی توسط دکتر جروم کاگان، روانشناس دانشگاه هاروارد، نشان می دهد که خلق و خوی نوزاد در بدو تولد، پیش بینی خوبی برای رفتار کودک در دوره بلوغ است. وی دریافت که 40 درصد از نوزادان دارای روحیه آرام هستند. (آنها بیش از حد تحت تأثیر محرک هایی مانند نور یا صدا قرار نمی گیرند) و سال ها بعد، این بچه ها همچنان سرد هستند. با این حال، حدود 15 تا 20 درصد از نوزادان با خلق و خوی “واکنش پذیر” تری به دنیا می آیند. و ممکن است دوستان و خانواده شما آنها را مودبانه “دردسر” بنامند. در مطالعه دکتر کاگان، این نوزادان از نور و سر و صدا عقب افتاده و تسکین آنها سخت بوده است.

اگر شما یک کودک “دشوار” دارید. آیا این بدان معنی است که او و شما زمان های سخت تری نیز در پیش رو دارید؟ قطعا نه. دکتر نانسی اسنیدمن، مدیر واحد رشد کودک در بخش روانشناسی دانشگاه بوستون، که این تحقیق را با دکتر کاگان انجام داده می گویند:  همیشه این بحث و جدال طبیعت در برابر پرورش وجود دارد. و ادامه می دهد. با این حال، والدین، ​​سایر بچه ها و معلمان می توانند به مرور شخصیت و مهارت های کودک را شکل دهند.

به عبارت دیگر، ممکن است والدین “خوب” تاثیری در نوزادان نداشته باشند. در حالی که بچه های بزرگتر با خلق و خوی سخت تر می توانند بیشترین بهره را از فرزندپروری متفکر و سازگار ببرند.

پویایی بین خواهر و برادر

یکی از مهمترین قسمتهای نگرانی داشتن فرزند دشوار  این است که بچه کوچک تر و راحت شما کمتر جلب توجه می کند. “دخترم دوست دارد چرت های طولانی بزند. بی سر و صدا بخواند و نوازش کند. پسرم بیش از یک ساعت نمی خوابد. توجه مداوم را می طلبد. خود را با سر به پایین سرسره می اندازد و در مکان های شلوغ فرار می کند.

این مطالب را نیکول درباره دو قلو های 3 ساله اش می گوید. او دختر مهربانش را مجبور می کند تا با علاقه های پسرش همراه شود. و سعی کند یکی از مزایای داشتن دوقلو را که به شدت تبلیغ می شود بدست آورد. بچه هایی که با هم بازی می کنند. و هنگامی که او می تواند هر بار فقط یک قل را اداره کند. نیکول دخترش را بر روی یک صندلی نشسته رها می کند، فقط به این دلیل که مختل کردن مراقبت های معمول دخترش آسان تر است. نیکول می گوید: “من با گناه مبارزه می کنم.” “من به سختی می توانم او را کنار بگذارم.”

راشل می گوید دختر 7 ساله او تصور می کرد که این غیر منصفانه است وقتی برادر 10 ساله اش (که هم مبتلا به ADHD (بیش فعالی) و هم اوتیسم تشخیص داده شده است)، بیشتر از او راه خود را می گرفت. راشل می گوید: هر از چند گاهی، او را بدون برادرش بیرون می آورم و اجازه می دهم تصمیم بگیرد که ما چه کار خواهیم کرد. در نتیجه، پیوند خواهر و برادری با رشد آنها، تقویت شده است. راشل می گوید: “من هرگز به بچه هایم نگفته ام كه آنها” آسان “یا” سخت “هستند. اما دخترم می فهمد كه برادرش چالش های خاصی دارد.

به همین ترتیب، حنا مادر پنج دختر، سعی می کند نشان ندهد که وقتی جوانترین کودک در هنگام آماده شدن برای بیرون رفتن از خانه عقب می ماند. آزرده خاطر می شود. “من چیزی شبیه به این می گویم … فکر می کنم امروز  اِما به وقت اضافی نیاز دارد. بیایید همه چند دقیقه به او فرصت دهیم. ”

یافتن کار در اطراف

بعضی چیزها وجود دارد که پسر راشل نمی تواند انجام دهد. و سپس چیزهایی وجود دارد که او نمی خواهد انجام دهد. مانند حضور در یک کنسرت. او می گوید: این طوفان کاملی بود از همه چیزهایی که او متنفر است. از جمله لباس پوشیدن و حضور در یک تئاتر شلوغ. “من باید تعادل را حفظ کنم که چقدر او را تحت فشار بگذارم و با سختی مبارزه کند. و این به دلیل تشخیص یا صرفاً سرپیچی او بود. سرانجام او پس از چند توافق، مانند پوشیدن یك ورزشی نرم به جای یك پیراهن دكمه دار، او در كنسرت اجرا كرد.

حنا نیز استراتژی های خاص خود را برای به حداقل رساندن تأثیری که رفتار ناجوانمردانه کوچکترین فرد در خانواده او دارد، ارائه داده است. او می گوید: به عنوان مثال، ما او را مجبور می کنیم که در انتهای میز یک رستوران بنشیند. زیرا می دانیم که برای رفتن به دستشویی می خواهد بلند شود. ” او همچنین خوشحال است که برای گرفتن مداد رنگی، یا دستمال بیشتر یا یک منوی اضافی از سر جایش بلند شود.”

مطمئناً وقتی می فهمید که چه چیزی باعث رفتار کودک شما شده است. ممکن است گاهی اوقات لازم باشد به خود یادآوری کنید که او عمداً چنین رفتاری نمی کند. مالی درباره پسرش که مبتلا به اوتیسم است، می گوید: فرزند من روزهای سختی را پشت سر می گذارد. با یادآوری این مسئله واکنش شما تغییر می کند. ” بعضی اوقات این واکنش تنها چیزی است که قادر به کنترل آن هستید.

یک پیوند ویژه

رویکردی کاملاً متناسب برای والدین وجود ندارد. اما تحقیقات نشان داده است کودکانی که بیشتر با احساسات منفی دست و پنجه نرم می کنند. بیشتر به سبک والدین همدل و در عین حال ساختار یافته و سازگار پاسخ می دهند. راشل می گوید پسرش وقتی تلاش می کند به دنبال محبت است. او می گوید: “گاهی او به من می گوید:” مامان، من به آغوش احتیاج دارم. ”

روزهایی وجود دارد که خوشحال بودن یک دستور قطعی است. از نظر حنا، کمک می کند تا چالش های دختر جوانش را به عنوان قدرت های خاص تصور کند. “بله او لجباز است، اما این همچنین به معنای سرسخت بودن است.”

مطمئناً همه ما لحظاتی داریم که از واکنش مان در برابر رفتار کودکمان پشیمان شده ایم. اما خبر امیدوار کننده به گفته کارشناسان، این است که بچه ها مقاوم هستند و ما را دوست دارند. “یكی از چیزهای مهم در زندگی با بچه های كوچك، این است كه شما هر روز صبح بیدار می شوید و شروع تازه ای دارید.”

یکی دیگر از امتیازات داشتن دو فرزند کاملاً متفاوتاین است که شما را به یک فرد صبور و با درک تر تبدیل می کند. کسی که در این بازی طولانی مدت با شرکت پشتیبانی زیادی حضور دارد.

آنا می گوید: من قبلاً درباره دیگران زیاد قضاوت می کردم.  “حالا، وقتی بچه ای را می بینم که از جایی بالا می رود، به مادر می گویم،” اوه، من هم یکی از آنها را دارم. “یا” این من را به یاد سوفی می اندازد “و به او لبخند می زنم. خوب است بدانید که تنها نیستید. “