7 توصیه برای هماهنگی پدر و مادر در تربیت فرزند

یکی از رایج‌ترین اشتباه‌هایی که والدین در تربیت فرزندشان مرتکب می‌شوند، ناهماهنگی و دوحرف بودن پدر و مادر است. اشتباهی که هم بچه‌ها چوبش را می‌خورند و هم می‌تواند باعث ایجاد تنش بین زن و شوهر شده و رابطه دو نفره آنها را به خطر بیندازد.

خبر خوب این است که شما تنها والدینی نیستید که سر تربیت فرزند با هم تفاهم ندارید. بسیاری از پدر و مادرها به خاطر شیوه‌های تربیتی که خودشان داشته‌اند، تفاوت دیدگاه‌ها و حتی تفاوت‌های شخصیتی، نگاه متفاوتی نسبت به تربیت فرزند دارند. به همین دلیل است که وقتی از نظر شما یک رفتار بچه عادی به نظر می‌رسد. ممکن است همسرتان آن را فاجعه ببیند. اما این اختلاف نظر در تربیت فرزند وقتی خطرناک می‌شود که هر کدام از شما بخواهید ساز خودتان را بزنید و به دیگری بی‌توجه باشید.

چرا ناهماهنگی پدر و مادر در تربیت فرزند اشتباه است؟

1- کودک می‌فهمد که یک استاندارد ثابت در خانه وجود ندارد و یک رفتار مشخص می‌تواند پیامدهای مختلفی از طرف پدر و مادر داشته باشد. در نتیجه دچار سردرگمی می‌شود و نمی‌فهمد چه کاری درست است و چه کاری غلط.

2- برای یک تربیت خوب و سالم والدین باید اقتدار قرار داشته باشند. اما والدینی که مرتب سر تربیت فرزند بحث می‌کنند و یکدیگر را زیر سوال می‌برند نه اقتدار دارند و نه دانا و توانمند به نظر می‌رسند. بنابراین حتی در جایی که رویه تربیتی شما و همسرتان هماهنگ است باز هم فرزندتان حرف شما را گوش نخواهد کرد.

3- با دوگانگی تربیت عملا کودکتان را فرصت‌طلب و سودجو بار می‌آورید. چون او یاد می‌گیرد که هر از گاهی جانب یکی از شما دو نفر را بگیرد تا به مقصودش برسد.

4- با دوگانگی تربیت قوانین خانه شما متزلزل می‌شوند.  کودکی که بدون قانون و دیسیپلین بزرگ شود کودکی یاغی یا باری به هر جهت خواهد بود.

چطور هماهنگ عمل کنید؟

1- بسیاری از موقعیت‌های تربیت فرزند قابل پیش‌بینی هستند. سعی کنید از قبل موقعیت‌های مختلف را بررسی و با توجه به نظر روانشناسان، ارزش‌های فردی و خانوادگی‌تان و ملاحظاتی که دارید، واکنش درست را در مقابل این رفتارها تعریف کنید. بعد درباره این موقعیت‌ها با همسرتان حرف بزنید و به یک موضع مشترک برسید. به این ترتیب همیشه می‌دانید که در مقابل فرضا دروغگویی یا ناسزاگویی کودک چه عکس‌العملی باید نشان بدهید.

2- اگر شیوه برخورد همسرتان مورد تائید شما نیست جلوی کودک سکوت کنید و بعد از آن که از موقعیت خارج شدید با همسرتان صحبت کنید. به هیچ وجه جلوی کودک همسرتان را مواخذه نکرده یا با روش تربیتی او مخالفت نکنید. چون در این صورت کودک می‌فهمد شما در یک جبهه نیستید و در انجام فرمان‌های شما سست می‌شود.

3- سعی نکنید در چشم فرزندتان فرشته نجات باشید. ممکن است همسرتان در جایی که نباید، به کودک سخت بگیرد اما این دلیل نمی‌شود که شما در نقش ناجی ظاهر شوید و مسیر تربیتی همسرتان را منحرف کنید. در غیر این صورت به کودک پیام داده‌اید که: «من خوبم و بابات/مامانت بده. منو بیشتر دوست داشته باش!»

4- وارد جنگ قدرت نشوید. برای کودک اهمیتی ندارد که چه کسی قانون را وضع کرده. برای او قانون همیشه باید قانون باشد. بنابراین طوری رفتار نکنید که فرزندتان فکر کند در غیاب یکی از والدین، قوانین تغییر می‌کنند. مثلا اگر همسرتان آب‌بازی را برای کودک ممنوع کرده، وقتی با بچه تنها شدید او را به آب‌بازی تشویق نکنید.

5- اختلاف نظر با همسرتان را در قالب درد دل یا گفتگو با کودک در میان نگذارید. مثلا نگویید: «من موافق این کار بابات/ مامانت نیستم اما چاره چیه. اون اینطوری فکر می‌کنه!»

6- اختلافاتی که در تربیت فرزند پیش می‌آید قابل تکرار هستند. بنابراین هر بار که به مورد اختلافی رسیدید با همسرتان درباره آن گفتگو کنید. سعی کنید با دلیل و منطق یکدیگر را قانع کنید. به این ترتیب در موارد بعدی می‌دانید که رویکردتان چطور باید باشد.

نکته: گاهی اوقات اختلاف نظرها صرفا یک اختلاف نظر هستند و درستی و نادرستی درباره آنها صدق نمی‌کند. در این موارد گذشت داشته باشید تا تربیت فرزند به یک فرآیند خوشایند مشارکتی تبدیل شود.

7- دو تربیتی شدن همیشه تقصیر پدر و مادر نیست. گاهی اطرافیان و اقوام (به ویژه پدربزرگ و مادربزرگ) از روی دلسوزی یا به دلیل تجربه بیشتر سعی می‌کنند روش‌های خودشان را در مقابل فرزند شما اجرا کنند. با احترام مانع از این موضوع شوید. برای آنها توضیح دهید که قانون خانه شما متفاوت است. و این جور وقت‌ها از روش دیگری استفاده می‌کنید.