نقش حرکات ورزشی اصلاحی برای کودکان

پدر و مادرهایی که به تازگی بچه دار شده اند و تجربه بزرگ کردن فرزند دیگری را ندارند ممکن است که با دیدن یک سری ویژگی ها و علائم در بدن و رفتار حرکتی کودک خود نگران شوند و فکر کنند که کودکشان دارای نقص آناتومی و یا مشکل حرکتی میباشد.برای رفع این نگرانی ها و یا در بعضی موارد تشخیص مشکلات واقعی و جدی، پدر و مادران عزیز باید دانش و آگاهی خود را در زمینه آناتومی و رشد کودک در حد نیاز و تشخیص اولیه بالا ببرند.

ما در این مقاله به یک سری تغییرات آناتومیکی طبیعی در طول دوره رشد کودک اشاره می کنیم و سپس به

بررسی حرکات اصلاحی برای مشکلات جدی ساختاری و آناتومیکی کودکان می پردازیم

کودکان در اوایل تولد ساختار بدنی ثابتی مانند بزرگسالان ندارند و به تدریج تغییر کرده و حالت آناتومیکی ثابتی به خود می گیرند مثلا پای کود ابتدا حالت جمع شدگی دارد و انگشتان پا به سمت کف پا خم شده اند و خود پا نیزحالت چرخش داخلی دارد. این حالت به دلیل استفاده نکردن از پا می باشد و همچنین با رشد ماهانه شکل پا بهتر خواهد شد. اما تا زمانی که کودک روی پای خود می ایستد و وزن بدن را روی پا می اندازد و راه می رود این حالت وجود دارد و با شروع راه رفتن کم کم از بین می رود و اصلاح می شود. اما اگر بعد از گذشت چند ماه از شروع راه رفتن بهبود و تغییری حاصل نشد آنوقت می توانید به پزشک مراجعه کنید و بعد از تشخیص نوع و شدت عارضه مراحل درمان را با حرکات اصلاحی انجام دهید.

تغییر دیگر که در بدن کودکان اتفاق می افتد و به دلیل واضح بودن و شدتی که دارد پدر و مادرها بسیار حساسیت نشان می دهند و بدون آگاهی از طبیعی بودن این حالت راه کارهای عجیب و غریبی را انتخاب می کنند و روش های معالجه غیر ضروری را با صرف زمان و هزینه زیاد انجام می دهند. این تغییر در آناتومی کودک، حالت زانوی پرانتزی و تبدیل به زانوی ضربدی می باشد.

باید دقت داشته باشید که کودکان در ابتدا حالت زانویشان به شکل پرانتزی می باشد و این حالت تا سن 2 سالگی ادامه پیدا می کنند. اما نکاتی که باید در این مورد بدانید این است که حالت پرانتزی بودن زانوی کودک اگر به شکل طبیعی باشد تا دو سالگی یا شاید هم چند ماه دیر تر خود به خود از بین می رود ولی اگر در این دوران مواردی مثل پوشک کردن بچه بشکل حجیم و بلند مدت انجام شود این امر باعث فاصله گرفتن ران ها از یکدیگر و تشدید حالت زانوی پرانتزی می شود که احتمال ماندگاری این حالت را بالا می برد.

و همچنین کودک ممکن است بشکل مادر زادی دچار بیماری های استخوانی یا عوارض آناتومیکی باشد و شما نتوانید تا 2 سالگی تشخیص دهید که بر اثر بیماری است. یا حالت طبیعی باز شدن زانوی پرانتزی بیش از حد معمول بود حتی می توانید قبل از دو سالگی به پزشک مراجعه کنید زیرا در صورت نیاز به جراحی برای اصلاح سن زیر 4 سال بهترین زمان است و نباید زمان مناسب درمان را از دست داد.

نکته:

بعد از حالت زانوی پرانتزی که تا 2 سالگی تغییر می کند و بهتر می شود. زانوی کودک دوباره به شکل حالت ضربدری تغییر پیدا می کند. و تا سن8و9 سالگی حالت زانوی ضربدری ادامه پیدا می کند. در این مورد نیز همانند مورد قبل بسته به شدت ضربدری بودن زانو و عواملی که تشدید می کند این حالت را درمان و اصلاح متفاوت است. در این دوران باید وزن کودک کنترل شود که بار اضافه بر زانو تحمیل نشود و کودکتان حتما ورزش انجام دهد و فعال باشد.

در کل تشخیص عارضه اسکلتی عضلانی و حرکت اصلاحی برای کودکان با بزرگسالان بسیار متفاوت است.  با دانستن موارد بالا، تشخیص درست و زمان شروع حرکات اصلاحی بسیار اهمیت دارد. در صورت وجود هرگونه نگرانی در مورد وضعیت بدنی کودکتان قبل از انتقال این نگرانی به کودک یا خودخوری و کتمان این حالت، حتما با متخصص ارتوپدی کودکان مشورت کنید.