چگونه میتوان در غالب بازی کودک را به ورزش کردن تشویق کنید- آکام

بازی کودکان زیباترین صحنه در گیر شدن کودکان با واقعیت های زندگی به بهترین و لذت بخش ترین شکل ممکن است. و دیدن و تماشا کردن بازی کودک برای والدین می تواند سرشار از انرژی و آرامش باشد. کودک زمانی که به بازی کردن مشغول است همزمان چند کار مهم و تمرین را برای آماده شدن در اجتماع و روابط خود انجام می دهد. و علاوه بر سرگرمی و تخلیه انرژی بسیاری موارد را یاد می گیرد که در زندگی کاربردی و مفید است.

طبق مطالعات انجام شده جوانان با استعداد ورزشی بالا، کودکی فعال و پر تجربه و هیجانی از نظر تنوع بازی ها وسطح فعالیت بدنی داشته اند.

برای پرورش کودک به شکل فعال و ورزشی چند نکته بسیار مهم را باید والدین مد نظر داشته باشند

تا فرزندشان در مسیر رشد و پیشرفت صحیح قرار بگیرد

• سن کودک و بازی های ورزشی:

کودکان تقریبا از سن 1تا 2 سالگی شروع به فعالیت و انجام بازی های فیزیکی می کنند. نکته مهم برای پدر و مادر ها آگاهی از این قضیه است که چه بازی هایی برای چه سنی مناسب است و انتظار چه فعالیت هایی را در سنین خاص از کودکشان داشته باشند. کودک با شروع راه رفتن که شکل کاملا ابتدایی و جابجایی کل بدن روی یک پا با زانوی صاف و قرار دادن همزمان کل کف پا روی زمین انجام می شود فعالیت جدی خود را آغاز می کند. مراحل بعد شامل راه رفتن سریع که می تواند با تشویق والدین برای دادن یک وسیله انجام شود. ( البته اطراف کودک باید ایمن باشد که در صورت افتادن صدمه نبیند) و کم کم از سن دوسالگی به بعد می تواند جسمی را پرتاب کند یا بصورت ساده وسیله پرتاب شده را بگیرد.

در این سن فعالیت های گروهی بصورت بازی و یا چیدن لوگو های بازی را می تواند شروه کند. بازی در آب داخل وان حمام یا حیاط برای این سن مناسب است. اجازه تجربه خراب کردن و سعی برای درست کردن اسباب بازی را به بچه بدهید. که آزادانه آزمون و خطا کند. از سن 3یا 4 سال به بعد کودک شما می تواند ورزش های جدی تر مثل توپ بازی ساده یا دوچرخه سواری، دویدن و لی لی کردن و … را انجام دهد. و در کل تا سن 8 سالگی اجازه هر نوع فعالیت مناسب کودکان را به فرزندتان بدهید. و او را در انجام بازی و ورزش خاصی مجبور نکنید. از سن 8 به بعد می تواند به رشته ورزشی که علاقه و استعداد لازم را دارد مشغول شود.

• همبازی شدن با کودک:

یک پدر و مادر آگاه باید بدانند که فرزندشان بازی و ورزش کردن را بدون تجربه قبلی انجام می دهد. پس اهمیت همبازی شدن برای هدایت کودک در مسیر درست از اولین اقدامات پدر و مادر ها است.

ابتدا با گرفتن دست کودک و همراهی با اون قدم بزنید. بعد رها کنید که خودش سعی کند. برای یاد گیری و اجرای بهتر دادن الگوی صحیح خیلی مهم و کاربردی است. کودک شما تصویر ذهنی مشخصی از حرکات و بازی ها ندارد. پس ابتدا شما با اجرا کردن چند باره بازی به شکل مرحه ای و آرام آرام اجازه دیدن و به حافظه تصویری سپردن حرکات را به کودکتان بدهید. و همچنین در اجرا های چندم اجازه دهید کودک به تنهایی بازی را انجام دهد. و بعد از هربار یادگیری صحیح یک بازی و حرکت جدید به عنوان تشویق به اون ارائه دهید.

• قوانین و مقررات بازی کردن:

کودک شما از همان ابتدا باید بداند که بازی هایی که در غالب ورزش کردن انجام می شود باید تحت یک سری قوانین هرچند ساده انجام شوند.زیرا اینکار باعث رشد بچه از نظر همکاری و تعامل اجتماعی و همچنین مسئولیت پذیری او می شود. از طرفی این قوانین چهارچوب حمایتی برای سلامت فرزندتان نیز می باشد.

به عنوان مثال وسیله ای که برای بازی و پرتاب کردن در محیط باز مثل حیاط یا پارک را کودک باید بداند که در منزل نباید استفاده کند. یا اگر شما زمان خاصی را برای بازی کردن و بیرون بردن بچه مشخص کرده اید. و به او اعلام کرده اید را نباید با اصرار او تغییر دهید.

اگر در حین بازی کردن به عمد یک خطایی را تکرار می کند. حتما به عنوان جریمه چند دقیقه از بازی کردن محرومش کنید. در بازی های درگیر و اکتیو خیلی زیاد و بصورت مصنوعی به فرزندتان نبازید که حس پیروزی کاذب پیدا کند. شکست مصلحتی از طرف والدین برای آموزش و پیشرفت کودک لازم می باشد، اما اگر از اندازه معمول بیشتر باشد نتیجه عکس خواهد داشت.